远方

                                                              远方
                                               陌生的城，我像尘埃风把我吹向了角落。
2 q+ B' ?( }! u6 f+ ^                                                也许在你来的路上我已离开，化作流沙。
                                               我迷失了方向走错了路。
                                                只剩下疲倦的双眼，凝望星空，
                                               不安的心，装不下未来的深思。
                                                我抵挡不了黑暗的碰触，指间早已成冰。
                                                怨风把我吹的太远，像尘埃没入死水。
' O4 S8 v5 g; K8 g/ ?1 L1 }3 v5 e                                                让我在不安的深夜醒来睁眼到天明。
                                                 一个人的路途，我用无尽的等待来换幸福。
                                                  幸福就是你指间的那缕阳光。


: J. _; A0 Q& w" P  o+ K                                               何时是我回家的路。
                                               何时我能找回家的路。
                                               何时我不在深夜醒来只为我怕冷。
2 ]/ x; o9 b0 s! c) V  I; c6 q! L                                               
5 ^" E) t/ ~+ y6 R  j8 H
* o6 F- q( M! U- {, }                                                 一个人，一粒尘，在昨日落定。
                                                一人喜，一人悲，在今日沉淀。
                                                一段路， 一个人的路途在远方。
3 g: T, }- E8 N) h2 s  x8 t