远方

                                                              远方
                                               陌生的城，我像尘埃风把我吹向了角落。
                                                也许在你来的路上我已离开，化作流沙。
                                               我迷失了方向走错了路。
                                                只剩下疲倦的双眼，凝望星空，
1 r# z9 F" V4 S5 n  u                                               不安的心，装不下未来的深思。
. H8 g  n8 ^7 H5 C( p5 `                                                我抵挡不了黑暗的碰触，指间早已成冰。
( B+ s1 m" c7 P/ _5 K" q; [) w                                                怨风把我吹的太远，像尘埃没入死水。
                                                让我在不安的深夜醒来睁眼到天明。
$ H: m2 {- K; A) Y3 _& l                                                 一个人的路途，我用无尽的等待来换幸福。
                                                  幸福就是你指间的那缕阳光。
+ r9 Y! k4 B2 H8 ?  T
' h( ?2 f6 M% H# H3 T" l1 o
                                               何时是我回家的路。
                                               何时我能找回家的路。
                                               何时我不在深夜醒来只为我怕冷。
                                               
& z; Y9 O/ D$ {4 B
3 m' Z9 J9 ]! l2 y, ~) B1 b                                                 一个人，一粒尘，在昨日落定。
8 L# `/ a% d  [4 Y                                                一人喜，一人悲，在今日沉淀。
                                                一段路， 一个人的路途在远方。